“รักที่ขอนแก่น (Cemetery of Splendour พ.ศ. 2558ๅ)” การผสมผสานและเชื่อมโยงประวัติศาสตร์ของประเทศ ผ่านเรื่องราวของความฝัน การหลับใหล และความป่วยไข้จากโรคร้ายที่มองไม่เห็น ภาพยนตร์เรื่องสำคัญของ อภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล
ผู้กำกับอย่าง เจ้ย เคยให้สัมภาษณ์ ช่วงหนึ่ง “ว่าสภาพของไทยที่อยู่ภายใต้การปกครองของเผด็จการในปัจจุบันทำให้เกิดความไม่มั่นคง มีการอ้างใช้กฎหมายแบบตามอำเภอใจ มีการอ้างใช้กฎหมายในทางที่ผิด และบางกรณีก็มีการใช้ศาลทหารแทนที่จะใช้ศาลพลเรือนพิจารณาคดี”
ผลงานปี 2015 โดยผู้กำกับเจ้าของรางวัลปาล์มทองคำจากเทศกาลหนังเมืองคานส์ “อภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล”
.
“รักที่ขอนแก่น” บอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับทหารกลุ่มหนึ่ง ซึ่งพักรักษาตัวด้วยอาการป่วยหลับใหลเป็นเจ้าชายนิทรา ภายในสถานพยาบาลชั่วคราวที่เคยเป็นโรงเรียนมาก่อน โดยมี ป้าเจน (แสดงโดย เจนจิรา พงพัศ วิดเนอร์ นักแสดงขาประจำของอภิชาติพงศ์) หญิงวัยกลางคน ผู้มีปัญหาสุขภาพที่ขา อาสาทำหน้าที่คอยพยาบาลผู้ป่วยเหล่านี้ ป้าเจน ให้ เก่ง หญิงสาวผู้มีญาณวิเศษ ทำหน้าที่เป็นร่างทรงให้กับ อิฐ ทหารหนุ่มที่ยังหลับไม่รู้สึกตัวอยู่บนเตียงเฉพาะกิจ กระทั่งเขาดิ่งจมลึกไปในอาการหลอน ซึ่งนำไปสู่การมองเห็นภาพฝันแปลกประหลาด จากห้วงอดีตและอนาคต ภูตผีวิญญาณ การข้ามภพข้ามชาติ ตลอดจนเรื่องราวความรัก ที่ต่างซ้อนทับเข้าด้วยกันเป็นเรื่องเดียว
“รักที่ขอนแก่น” เปรียบเสมือนจดหมายรักที่อภิชาติพงศ์ ใช้กล้องจรดแทนปลายปากกา ส่งต่อไปยังจังหวัดขอนแก่น เมืองบ้านเกิดที่เขาเติบโตและมองเห็นความเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง สะท้อนเรื่องราวภายใต้บริบทและประวัติศาสตร์ทางการเมืองของประเทศ ผ่านองค์ประกอบต่าง ๆ ที่เป็น “ลายเซ็น” และ “เสน่ห์” ประจำตัวในผลงานของเขา ทั้งเรื่องวิญญาณ ไสยศาสตร์ ความเชื่อ วิทยาศาสตร์ด้านการแพทย์ ด้วยสุนทรียะเชื่องช้าราวกับบทกวี เปี่ยมด้วยน้ำเสียงผ่อนคลายรื่นรมย์ แต่เจือปนด้วยความเศร้าสร้อยบางอย่างแฝงในนั้น โดยฉากหลังของเรื่อง ล้วนเป็นสถานที่ที่เขาผูกพันมาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะเป็น สวนสาธารณะ โรงเรียน โรงพยาบาล รวมถึงโรงภาพยนตร์
ชมตัวอย่างหนัง “รักที่ขอนแก่น”