รีวิวหนัง "Nomadland" หนังออสการ์ที่รู้ซึ้งกับคำว่า..

มาถึงอีกหนึ่งโปรแกรมหนังใหม่ที่ทรูไอดี…ภูมิใจเสนอจริงๆ กับหนังเจ้าของรางวัลออสการ์ปีล่าสุด คว้ามาได้ถึง 3 สาขาหลัก นักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม, ผู้กำกับยอดเยี่ยม และ ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม ตอกย้ำความยอดเยี่ยมกับ “Nomadland” หนังดราม่าที่จะพาทุกคนไปสำรวจกับแก่นแท้ของการเดินทางตลอดทั้งชีวิตที่ผ่านมา ความถวิลหา ความโดดเดี่ยว และความมั่นคง ชีวิตนี้ยังต้องเจออะไรอีกเยอะ

Nomadland เป็นเรื่องราวของหญิงสูงวัยที่มีอายุอยู่ในช่วงวัยเกษียณ หลังจากที่ชีวิตของเธอเดินทางมาถึงจุดเปลี่ยนครั้งใหญ่ กับการสูญเสียสิ่งต่างๆ ที่รอบกายเริ่มผุผังล้มหายตายจากกันไปหมด เธอจึงตัดสินใจขึ้นรถตู้คันโปรดของเธอ และออกเดินทางไปทางตะวันตกของอเมริกา โดยใช้ชีวิตและอาศัยอยู่บนรถตู้ที่เป็นเสมือนบ้านเคลื่อนที่ของเธอ กลายเป็นเหมือนโนแมดยุคใหม่ที่ยังกระหายการเดินทางและค้นหาจุดหมายใหม่ๆ ให้กับช่วงชีวิตที่ใกล้จะถึงบั้นปลายเรื่อยๆ

แน่นอนว่าสิ่งอื่นใด หากได้ยินว่าเป็นหนังรางวัล ผู้ชมมักจะตั้งแง่เสมอๆ ก่อนเลยว่า จะเป็นหนังที่ดูยากหรือไม่? จะต้องตีความไหม? จะซับซ้อนน่าเบื่อเกินไปหรือเปล่า? ใช่…คำถามตั้งแง่เหล่านี้เกิดขึ้นก่อนที่หนังเรื่องนี้จะเริ่มฉายขึ้น แต่ปรากฏว่าความคิดต่างๆ ที่คิดไปล่วงหน้าได้มลายหายไป หลังจากที่หนังเริ่มฉายมาได้สัก 15-20 นาที Nomadland กลายเป็นหนังรางวัลที่ดูได้ง่าย เข้าใจง่าย และแทบไม่ต้องคิดอะไรเลย แค่ปล่อยใจไปตามสถานการณ์และอารมณ์ของตัวละครเท่านั้นเอง

เพียงแค่ได้ดูการแสดงของ “ฟรานเซส แม็คดอร์มานด์” ที่เหมาะสมกับตำนานเจ้าของ 3 รางวัลออสการ์ทางการแสดงของเธอ…แค่นี้ก็คุ้มค่ามากแล้ว ฟรานเซสทำหน้าที่แบกรับหน้าทั้งเรื่องเอาไว้ได้อย่างสบายๆ ด้วยสไตล์การแสดงอันเป็นธรรมชาติและเข้าถึงแก่นแท้ของบทได้เป็นอย่างดีของเธอ ทั้งเนื้อหาและโทนภาพบรรยากาศของหนังเข้ากับจังหวะการแสดของเธอเป็นอย่างดี แม้แต่ฉากที่ไม่มีบทพูดอะไร แต่เธอก็ยังสื่อสารออกมาได้กัดกินใจได้ดี

ขณะที่งานสร้างของ “โคอี้ เจา” ก็ต้องปรบมือให้ดังๆ แม้ว่าเธอจะเป็นคนต่างถิ่นที่มาตั้งรกรากทำงานอยู่ในอเมริกา แต่กลับสร้างสรรค์ผลงานออกมาได้อย่างละเมียดละไม โดยเฉพาะงานกำกับและงานภาพต่างๆ ในเรื่องนี้ ที่เป็นจุดที่ถ่ายทำบรรยากาศและอารมณ์ของหนังออกมาได้เป็นอย่างดี จังหวะการเล่าเรื่องและดำเนินเรื่องของหนังไม่น่าเบื่อแม้แต่น้อย การดัดแปลงบทหนังจากนิยายของ “เจสสิก้า บรูเดอร์” ทำได้ค่อนข้างดี ด้วยฝีมือของโคลอี้เอง

ถือว่าเป็นผลงานชิ้นเอกของโคลอี้เองจริงๆ เพราะเธอทำแทบจะทุกส่วนของหนัง ตั้งแต่นั่งเก้าอี้กำกับ ดัดแปลงบทหนังเอง เข้าห้องตัดต่อและเลือกฟุตเทจด้วยตัวเองล้วนๆ และทุกอย่างก็ออกมาได้ลงตัวและเหมาะเจาะเป็นอย่างมาก ที่สามารถยกให้ผลงานชิ้นนี้ของเธอเป็นมาสเตอร์พีชเรื่องเยี่ยมของเธอ แบบที่แทบจะไม่มีที่ติเลย

งานเพลงประกอบของ Nomadland ก็เป็นอีกหนึ่งองค์ประกอบที่น่าสนใจและโดดเด่น เป็นผลงานการประพันธ์ของ “ลูโดวิโก ไอนาวดี้” คอมโพสเซอร์ชาวอิตาเลียน ที่ผสมผสานเครื่องดีดกับเครื่องสายเข้ากันได้ดี และเหมาะกับโทนของหนังได้อย่างลึกล้ำ ทำให้ขับอารมณ์ตัวละครและสะท้อนกับไปถึงคนดูได้ตรงๆ

นอกจาก Nomadland จะไม่ใช่หนังรางวัลที่ดูยากแล้ว หนังยังพาผู้ชมเข้าไปสำรวจแก่นแท้ของชีวิตได้อย่างสัมผัสได้ ความรู้สึกที่หนังถ่ายทอดออกมานั้น รู้สึกทั้งโดดเดี่ยว อ้างเหงา และเหงาจับใจ แต่ในขณะเดียวกันก็สัมผัสได้ถึงความอิสระรอบๆ ตัว นับว่าเป็นหนังชีวิตที่สะท้อนให้เห็นถึงแนวทางการใช้ชีวิตของกลุ่มคนสูงวัยที่เวลาของพวกเขาอาจจะเหลือน้อยลงทุกทีๆ แต่ยังไม่อยากที่จะหยุดทำอะไรตามใจตัวเอง และออกเดินทางต่อไปข้างหน้า แม้ว่าอดีตจะผ่านเรื่องราวที่เต็มไปด้วยความทรงจำมามากมายก็ตาม